بررسی تأثیر شش هفته حرکت درمانی در آب بر درد، ناتوانی، تعادل پویا و انعطاف پذیری عضلات همسترینگ در زنان مبتلا به کمر درد مزمن

کمردرد از شایع ترین دلایل محدودیت فعالیت های روزمره و ناتوانی عملکردی در افراد زیر 45 سال می باشد. از بین انواع کمردردهای مزمن، کمردرد مزمن ایدیوپاتیک شایع ترین نوع آن می باشد که حدود 90 درصد جمعیت را شامل می شود. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر شش هفته حرکت درمانی در آب بر درد، ناتوانی، تعادل پویا و انعطاف پذیری عضلات همسترینگ در زنان مبتلا به کمر درد مزمن است. در این پژوهش نیمه تجربی 24 نفر زن مبتلا به کمر درد مزمن (با دامنه سنی 20 تا 40 سال) انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 12 نفری تجربی(تمرین درمانی درآب) و کنترل تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری تحقیق شامل دو پرسشنامه استاندارد و معتبر درد کیوبک و ناتوانی اوسوستری، همچنین از تست ستاره اصلاح شده (تست تعادل y ) برای اندازه گیری تعادل پویا و تست ake برای اندازه گیری انعطاف عضلات همسترینگ استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم فزار spss19 استفاده شد. سطح معنی داری نیز 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد: یک دوره ی شش هفته ای حرکت درمانی در آب بر درد، ناتوانی، تعادل و انعطاف پذیری عضلات همسترینگ زنان مبتلا به کمر درد مزمن تأثیر معناداری داشت.(p?0/05). براساس یافته های این پژوهش، به افراد مبتلا به کمر درد مزمن توصیه می گردد تا از تمرین درمانی در آب جهت بهبود بیماری خود از آن استفاده نمایند.